In de serie Altitudes zetten we bergen in de spotlight die de moeite waard zijn om ooit beklommen te worden. Het zijn de bekende alpenreuzen, de verborgen juweeltjes en de extreem steile klimmen die, als je ze eenmaal bedwongen hebt, voor altijd in je geheugen gegrift staan. Want wat is er nu mooier dan het beklimmen van een (voor jou) nog onbekende berg? Deze keer in de spotlight: El Teide.
El Teide beklimmen
El Teide is de bekende vulkaan op het eiland Tenerife. Met een hoogte van 3718 meter is dit de hoogste berg van Spanje. Het gebied rondom van de vulkaan is zo bijzonder dat het onderdeel is van ‘Parque Nacional del Teide’. Om langs deze vulkaan te fietsen volg je de TF-21, een fantastische asfaltweg die auto’s, motoren en getrainde fietsers de kans biedt om de adembenemende omgeving in zich op te nemen. Eenmaal boven kan je wel een windjack gebruiken, want de temperatuur ligt hier in de winter maar net boven het vriespunt… Inpakken dus.
El Teide vanuit El Médano
Aangezien El Teide de kern vormt van het eiland Tenerife, kun je vanuit verschillende kustplaatsen omhoog fietsen. Al deze beklimmingen hebben twee overeenkomsten: je klimt bijna 50 kilometer, maar… het gemiddelde stijgingspercentage ligt gemiddeld ’slechts’ rond de 4.7%. Dit betekent dat je met een lekker ritme omhoog kan fietsen, in vergelijking met veel bergen in de Alpen of Pyreneeën. Bedenk wel dat je dit dus 50 kilometer vol moet houden, dat betekent drie, vier of voor de wat minder getrainde fietser zelfs vijf uur fietsen voordat je de top bereikt. Enige mentale vastberadenheid kun je dus wel gebruiken!
Een van de mooiste routes om El Teide te beklimmen loopt vanuit El Médano. Dit surfdorpje in het zuiden van het eiland is een prima uitvalsbasis om Tenerife te ontdekken op de fiets. Tevens vind je hier met Bike Point Tenerife een professionele fietsenzaak die je kan voorzien van een uitstekende leenfiets. De klim vanuit El Médano naar de top van El Teide overbrugt in totaal 2516 hoogtemeters in een kleine 51 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.9%. Even rustig inkomen zit er in dit geval niet in, want direct als je het dorp verlaat via de TF-64 begin je met klimmen. Opwarmen doe je dus op de fiets, met de zon in je rug en de bergtoppen in het vizier.
Slingeren in Granadilla
Het eerste deel van de klim fiets je via San Isidro richting Granadilla de Abona. Aangezien er op deze route een hoop (toeristisch) verkeer is, kan het druk zijn en dien je als fietser goed op te letten. Gelukkig houdt men op Tenerife heel goed rekening met fietsers en krijg je genoeg ruimte om een lekker ritme te vinden. Eenmaal vroeg vertrokken op een mooie winterdag, voel je de zon in je rug langzaam sterker worden terwijl je de eerste 500 hoogtemeters al in de benen hebt. Dan weet je: dit wordt een fantastische rit! Aangekomen in Granadilla kun je even op adem komen en sla je linksaf de TF-21 op. Vanaf dit punt is het genieten want de weg glooit als een biljartlaken voor je uit en van het drukke verkeer is hier niks te merken.
Kijk links en je ziet de Atlantische oceaan, kijk rechts en je ziet de prachtige bergtop die je gaat ontmoeten. Dit is fietsen zoals het hoort te zijn. Met een matige stijging, kronkelende wegen en nauwelijks verkeer kan je hier een ritme vinden dat voor jou fijn is. Eenmaal je flow gevonden kom je al snel aan in Vilaflor. Dit is het laatste dorp voordat je doorstoot naar de top, dus vergeet niet om even je bidons bij te vullen bij het tankstation op de hoek (ze hebben hier trouwens ook nog sportvoeding, mocht je om koolhydraten verlegen zitten). Eenmaal bijgetankt ben je klaar voor het laatste en tevens lastigste deel van de klim.
Langs het bos vanuit Vilaflor
Als je het dorp Vilaflor verlaat kom je in de schaduw van de bomen te fietsen. De weg wordt langzaam steiler en je voelt dat het op deze hoogte al flink begint af te koelen. Na een aantal haarspeldbochten bereik je het lastigste deel van de klim: een goede twee kilometer fiets je tegen 10.4% omhoog. Dat doet best pijn als je al ruim 1600 meter hebt geklommen! Gelukkig wordt de klim hierna al weer iets makkelijker en kom je op open terrein waar de zon je enigszins verwarmd. Houdt er wel rekening mee dat er een windje staat rondom El Teide, waardoor de omstandigheden na iedere bocht iets afwijken. Nog even volhouden dus.
En dan… ben je op de eerste top van 2200 meter. Hier rijdt je het ‘Parque Nacional del Teide’ binnen en daal je af naar Boca Tauce. Sla linksaf en je pakt de TF-38 die je naar de westkust van het eiland brengt. Om de échte top van El Teide te bereiken fiets je door op de TF-21. Je daalt dan nog een klein stukje af door het maanlandschap met links van je de (soms besneeuwde) top van El Teide en vervolgens klim je naar het hoogste punt op 2357 meter. Ondanks de vermoeidheid, zal je versteld staan van de prachtige omgeving en beseffen hoe bijzonder het is dat je hier met de racefiets kan komen. Op het laatste stukje passeer je ‘Hotel Parador de Cañadas’ waar in de winter vele profploegen hun hoogtestages afwerken: kijk dus niet verbaasd op als je bekende gezichten voorbij ziet fietsen.
Op een zonnige dag is het heerlijk vertoeven op deze hoogte. Een windjack en handschoenen zijn wel een must, want je lichaam koelt heel snel af. Daarnaast kan het weer aan andere kant van de berg een stuk minder zonnig zijn dan de zuidkant van de berg. De afdaling biedt wederom meerdere mogelijkheden: terug over dezelfde weg (TF-21: het kortst en redelijk in de zon), via de westkust en de populaire badplaatsen (TF-38: makkelijke afdaling, maar enigszins drukke wegen) of via de oostkust (TF-523 en TF-28: mooie afdaling en prachtige kronkelweg langs de kust, maar wel de langste route). Pak dus een afdaling die het best bij je past. Wederom is er een overeenkomst: ze zijn allemaal lang en koud…
Terug naar de kust
Eenmaal op zeeniveau kan je lichaam weer langzaam wakker worden en opwarmen na die enorme afdaling. Het kwik stijgt hier al snel boven de 20 graden, dus het windjack en de handschoenen mogen weer uit. Geniet nog even na van die enorme prestatie terwijl je terugrolt naar je startpunt en de beelden van El Teide door je hoofd laat flitsen. Wat een dag… Ben je langer op het eiland? Dan kan je natuurlijk nog een keer omhoog en variëren met de beklimmingen en afdaling die je pakt. Daarnaast zijn er ook genoeg andere leuke routes, waarbij je wat dichter bij de kust blijft en de temperatuur constanter is. Hierdoor is het eiland ideaal om wat lichtere en zwaardere trainingen af te wisselen. Een ding is duidelijk: met een weekje fietsen op Tenerife geef je het wielerseizoen een flinke kickstart.
Pingback: Altitudes: omhoog naar Galdhøpiggen, de hoogste berg van Noorwegen - De Vroege Vlucht